ZONA BASI

Nunca tal cousa se acorda na comarca! Mandando e cun partido menos. E eso que en Sar case quedamos afumados con tanto pó que se levantaba. Sería, como decía o Mister, que non levantabamos os pés do chan.
Pero o certo é que aínda non levantando os pes do chan, saímos airosos do envite. O Pepe Noia achuchou máis que os rivais anteriores. É o que ten ir de líder, que todo quisque che quere gañar. Pero nós non nos amendrentamos, non! O equipo é rocoso de c….
Quen queira gañarnos non lle vai abondar con xogar ben ao fútbol. Terá que sudar os noventa minutos, porque no noso equipo hai uns cuantos que morden na orella do contrario todo o partido. Suso enfilou o partido cun gol de penalti antes de saír lesionado. Agardamos que non sexa nada. E xa sabes, Susiño…. se é algo que sexa de goma para que non coma.
Na segunda metade o Pepe Noia apretou algo máis pero non acababa de estar cómodo. Non me extraña. Mal como podían chegaban á area pero os ataques neutralizabanse dunha maneira ou doutra: xa nos entendemos. De feito, a única ocasión clara da segunda parte foi un remate á portería que atallou Berdullas. Que non lle den tanto mérito que foi a única parada con solvencia que leva feito nuns cuantos partidos, je,je!. E cando máis apretados estabamos, un contragolpe perfectamente levado por Couso e pumba, caracol de ….. ¿Cobas?. Coido que foi el.
Pois nada, tres puntiños máis e as cañas que, deste xeito, sentan de p... madre. O sábado que ven encontro nas alturas. Viaxiño a Dodro e a confirmar a liña ascendente. Haberá que ter coidado con Ricar que leva 12 dos 15 goles do equipo. Así que xa sabemos… a face-los deberes e logo a comer o carneiriño en Picadizo tranquiliños.
Entrenade algo pola semana! Que logo veñen os tiróns e os calambres.